In de Selambus

Zondagochtend gingen we direct na het ontbijt naar Debre Zeit. Toen kwam het moeilijke gedeelte: afscheid nemen van iedereen. We werden afgezet voor het busstation, en nadat we dan eindelijk afscheid hadden genomen, stonden wij er echt alleen voor. Samen met onze grote –en vooral zware- backpacks moesten we nu nog op zoek naar de goede bus. Dat bleek niet zo moeilijk, van alle kanten werd er: “Addis Abeba?” naar ons geroepen. Iedereen wilde ons maar wat graag in zijn bus hebben. Toen we eindelijk een geschikte bus uitgezocht hadden, bleek in Addis dat we dubbel moesten betalen. Onze backpacks waren volgens de chauffeur wel uitzonderlijk groot, daar moesten we ook gewoon het volle tarief voor betalen. Gelukkig is de bus hier niet zo duur als in Nederland ;-)
Onderweg naar Addis werden we nog opgebeld door Seife, een van de werknemers op Solagrow. We konden het tijdens ons verblijf in Hidi al wel goed met hem vinden, vandaar dat we telefoonnummers uitgewisseld hadden. Toen hij hoorde dat we bijna in Addis waren, was dat reden genoeg voor hem om ook een bus naar de hoofdstad te nemen. Dan konden we de hele zondagmiddag nog een keer met elkaar optrekken.
Aangekomen in Addis gingen wij eerst op zoek naar een geschikt hotel. Dat vonden we in de buurt van het busstation waar ook de Selambussen vertrekken; het Ras hotel. Prachtige kamer, met een fantastische douche. Stortdouche en massagestralen, wat een verwennerij! Niet lang nadat we ingecheckt hadden kwam Seife er ook al aan, samen met nog een vriend. Wat zijn echte naam was weten we niet zo goed, het was een moeilijke Amhaarse naam. Maar de betekenis ervan was “happy”, dus mochten we hem voor het gemak ook wel Happy noemen. Samen met Seife en Happy hebben we in Addis wat gewinkeld en lekkere juices gedronken, we hadden het heel gezellig met z’n vieren. Aan het eind van de dag hebben we nog een heerlijke injera gegeten, in een heel leuk restaurantje. Wat een leuke dag was het vandaag! Moe maar voldaan namen we om een uur of 8 weer een taxi naar ons hotel. We spraken met Seife en Happy af dat we ze over twee weken, na onze reizen naar Bahir Dar, Gondar en Lalibela, weer zouden bellen. We hebben dan nog twee dagen te spenderen in Addis, een mooie gelegenheid om met z’n vieren eens naar de Mercato te gaan! Hopelijk gaat dat allemaal lukken, het is namelijk de grootste open markt van Afrika. Niet echt veilig om met twee meiden heen te gaan, dus wat zou het mooi zijn als we vergezeld konden worden door deze twee “locals”!
In het hotel gingen we meteen douchen en lekker naar bed, maandag ging de wekker alweer om half 4. De Selambus zou al om 5 uur ’s ochtends vertrekken! Nu zou ons grote reis avontuur echt beginnen. Gelukkig was onze taxi mooi op tijd bij het hotel, dus dat begon in ieder geval al goed. Onze backpacks werden bovenop de bus gelegd. Toen we ingestapt waren, bleek dat de twee bussen naar Gondar en Bahir Dar opeens samengevoegd waren, wat ertoe leidde dat er verschillende mensen met hetzelfde stoelnummer waren. Dat zorgde nogal voor wat commotie, vooral bij een ongelofelijk koppige meneer die perse op het plekje van Joanne wilde zitten. Zij moest dan maar ergens anders zitten, maar dan worden wij natuurlijk ook koppig! Wij zaten er tenslotte als eerste, en we vonden het geen goed idee om apart van elkaar te zitten. Hij bleef maar stampei maken, probeerde de buschauffeur zelfs om te kopen, en werd uiteindelijk toch op een ander plaatsje neergezet. De bus kon om 6 uur, een uur later dan gepland, dan toch vertrekken. Het uitzicht dat we hadden van uit de bus, was echt geweldig. Het was een lange rit, die in totaal 10 uren duurde, helemaal door het Ethiopische hoogland. Prachtig! Vanuit de bus konden we ook goed de Blauwe Nijl zien. De bus was voorzien van airco, maar dat vonden onze Ethiopische medepassagiers allemaal veel te koud. Zelfs toen wij ons raampje 2 cm open geschoven hadden, het was zo ongelofelijk heet in de bus, werd er al van alle kanten gezeurd. “Faranji, faranji…” Wat dat betreft waren we wel ongelofelijk blij toen we eindelijk het bordje: “Welcome in Bahir Dar” zagen. Op het busstation werd nog van alle kanten geroepen dat we mee moesten komen naar bepaalde hotels, maar wij hadden met behulp van onze reisgidsen al lang een keuze gemaakt. Zo stonden we even later voor het Summerland hotel, waar de prijzen sinds 1 december jl. opeens verdubbeld waren. Toch maar bedankt dus, en op zoek gegaan naar een ander hotel. Dat vonden we, dus nu verblijven we in hotel Ethio Star. Het klinkt als een budget hotel, en dat is het ook wel een beetje. Het is allemaal behoorlijk oud en we hebben een douche die naar brand gaat stinken als je warm water gebruikt, maar er is tenminste wel warm water en het is hier wel schoon. Ze zijn hier wel heel zuinig, want toen we om een extra handdoek vroegen kregen we die niet mee –we hadden immers al een handdoek!- en ook de rol wc-papier waarvan wij zeiden dat die bijna leeg was werd weer meegenomen, die konden ze immers nog best op een andere kamer neerleggen. Het is hier in Bahir Dar wel heel leuk, overal zie je rijen met palmbomen, het geeft een heel tropische sfeer. Het zwemmen zit er hier niet in, het water ziet er toch niet zo schoon uit als we verwacht hadden en bovendien is er hier ook nergens een mooi strandje. Bahir Dar is wel heel mooi, met allemaal rijen palmbomen ziet het er echt heel tropisch uit. En dat wordt nog eens onderstreept door het prachtige weer hier, we worden hier echt wel bruin! In het volgende verhaaltje is meer te lezen over Bahir Dar, dan hebben jullie ook weer een extra reden om onze weblog goed in de gaten te houden ;-). Morgenochtend gaan we naar Gondar met de minibus, daar hebben we ook heel veel zin in!

Tot snel!

Veel liefs van Joanne en Renate