Bahir Dar en Gondar

Faranji, faranji, hey you, you, you!
Hallo allemaal!

Maandag kwamen we dan eindelijk na een lange rit in de Selambus aan in het tropische Bahir Dar. Nadat we ons in het Ethio star hotel geïnstalleerd hadden, wilden we even bij het Tana meer kijken. Het viel ons meteen op hoeveel bedelaars er waren in Bahir Dar, en vooral ook hoeveel opdringerige mensen. Eerst al wilde iedereen ons wel naar een hotel krijgen, vervolgens wist iedereen wel een goed aanbod voor een tocht naar de Blue Nile Falls of voor een boottocht over het meer naar de beroemde monastries van Bahir Dar. Wanneer het ze lukt om ons ergens mee heen te krijgen, kunnen ze daar zelf ook een deel van het geld voor krijgen.
Wij gingen naar het Ghion hotel, prachtig aan het meer gelegen, daar hadden we afgesproken met Helen. Helen had voor ons gezeten in de bus, en wist dat er vanuit het Ghion hotel goede boottochten georganiseerd werden. In de mooie tuin van het hotel zagen we onze Engelse vriendin al zitten, ze wees ons meteen waar we de tickets konden kopen. ’s Avonds aten we in het Bahir Dar hotel, allebei hadden we een bord vol heerlijk eten voor in totaal nog geen 3 euro! We waren ook wel heel moe van de lange busreis, dus wilden we niet al te laat naar bed. Helaas was het wel een beetje luidruchtig in ons hotel, eerst hoorden we nog heel lang harde Ethiopische muziek en vervolgens begon de moskee vlakbij het hotel ook nog te galmen. Een onrustige nacht dus, en de volgende dag weer vroeg op voor de boottocht. Van acht tot één uur waren we op het water, we hebben in totaal vier monastries bezocht. Dit zijn hele oude kloostertjes op eilanden gelegen, met erg mooie muurschilderingen. Sommigen daarvan zijn al gemaakt in de 14e eeuw! Vrouwen mogen slechts een paar van de monastries bezoeken, de reden hiervoor heeft ermee te maken dat men bang is dat de priesters anders verleid zullen worden. Tussendoor gingen we steeds weer op de boot, en met het prachtige weer zijn we wel lekker verkleurd! Op het meer zagen we heel veel papyrusbootjes, dit zijn een soort kano’s waarmee de bewoners van de eilanden koffiebonen over kunnen brengen naar de vaste wal. Ze leven op de eilanden dan ook veelal van de koffieplantages. Koffie (bùna) is heel belangrijk in Ethiopië, het schijnt ook dat de koffie hier is “uitgevonden”. Daarnaast zagen we veel pelikanen op het meer.
Na de boottocht gingen we samen met Helen lunchen in het Papyrushotel, we hadden gehoord dat daar een mooi zwembad zou zijn. Het zwembad was inderdaad prachtig, we hadden echt heel veel zin om te zwemmen. Het duurde alleen zo vreselijk lang voordat we onze lunch eindelijk op tafel kregen, toen hadden we eigenlijk niet zo heel veel zin meer om te zwemmen. Bovendien was er verder helemaal niemand in het water, dus gingen we na de lunch maar met Helen mee naar de markt in Bahir Dar. Dat was ook heel leuk, best wel vergelijkbaar met de markt die we eerder in Debre Zeit hadden bezocht.
We aten ’s avonds in weer een ander hotel, op een dakterras met prachtig uitzicht over het meer. In Bahir Dar was het veel warmer dan in Debre Zeit, dat merkten we vooral ’s avonds. We konden hier gewoon lekker buiten zitten, terwijl dat eerder soms wel echt te koud was.
De minibus die ons de volgende dag naar Gondar zou brengen hadden we al geregeld, daar hoefden we niet meer over in te zitten. Natuurlijk kwam het busje een uur later dan was afgesproken, bovendien werd er onderweg naar Gondar in heel veel dorpjes gestopt. Zakken chat (een soort drugs) werden in en uitgeladen, het zal wel goed zijn allemaal… Het duurde ongeveer drie uren om van Bahir Dar in Gondar te komen. Toen we eindelijk in onze nieuwe verblijfplaats aangekomen waren, bleek het nog wel een beetje moeilijk om een goed hotel te vinden. We hebben in totaal vier hotels bekeken en gekeurd, overal zagen we oude en vieze troep waar veel te veel geld voor betaald moest worden. Uiteindelijk is onze keus gevallen op het Queen Taitu Pension, een vrij nieuw hotel met een schone kamer, douche met warm water en tv, voor nog geen vier euro per persoon per nacht! Dat is dus wel prima… Er is alleen geen restaurant in het pension, voor het ontbijt zullen we dus even de straat op moeten. Dat is niet een heel groot probleem, want het hotel is mooi in het centrum gelegen. Op straat raakten we aan de praat met twee jongens uit Gondar; Alex en Summa. Ze nodigden ons uit om bij hen aan te schuiven op een terrasje en konden ons van alles vertellen over het stadje. Daarna lieten ze ons nog een leuk winkelstraatje zien, waar Renate een hele mooie zilveren armband kocht. Ze vroegen ons of wij wel eens met een gari (paardenkar) waren meegeweest, want dat moet natuurlijk wel een keertje als je in Ethiopië bent! Zo zaten we even later in twee gari’s en reden we terug naar ons hotel. Dat was echt heel leuk en vooral hobbelig. ’s Avonds spraken we weer met de jongens af, eerst gingen we even ergens wat eten en daarna gingen we met ze mee naar een traditionele bar met muziek en dans. Dat was super leuk, het was een leuke tent met een trommelaar, iemand die speelde op een traditioneel Ethiopisch muziekinstrument wat leek op een soort kruising tussen een gitaar, banjo en een viool (wat een combinatie he) en een vrouw in traditionele kleding die zong en danste. Ze vroegen steeds onze namen, zodat ze liedjes over ons konden zingen. Ze zongen dan meestal zoiets als: Joanne, wat leuk dat je in Ethiopië bent, of: Renate, geef me wat geld. Ja,ja… Maar wel erg leuk! Natuurlijk ontkwamen wij er ook niet aan dat we mee moesten dansen, ze trekken je daar gewoon van je stoel af. En over dat om geld vragen: dat zijn we inmiddels wel gewend. Je hoeft hier maar even de straat op te lopen of er staan alweer drommen kinderen om je heen te roepen: “Faranji, hey you! Give me money!”.
Donderdag gingen we het Royal Enclosure, het grote kasteel in Gondar bekijken. Ze noemen Gondar vanwege dit kasteel ook wel het Camelot van Afrika. We huurden een gids in die ons van alles over het kasteel en de ruïnes kon vertellen, we waren wel heel blij dat we dat hadden gedaan. Wat was dat mooi! We zagen het huis van Fasilades, de eerste koning van Ethiopië, leeuwenkooien, een concertzaal en zelfs een soort stoombad. Prachtig. Omdat we er ’s ochtends al waren, was het nog niet zo heel druk en was het ook nog niet zo heel erg warm. Perfect dus! Met de ticket voor de Royal Enclosure konden we ook in Fasilida’s pool, het 2800m2 grote zinken openlucht bad van Fasilades. Het beroemde Trimkat festival, dat elk jaar tussen 18 en 20 januari in Gondar gevierd wordt, vindt altijd bij deze pool plaats. Dan lopen er priesters in kleurrijke gewaden en met grote gouden kruizen, het moet echt heel indrukwekkend zijn. Het Trimkat festival is ook de enige tijd in het jaar dat het bad gevuld wordt met water, wat dan heilig wordt verklaard door de priesters. Vervolgens springt iedereen in dit “heilige” water, om bijvoorbeeld genezen te kunnen worden van ziektes.
Verder gingen we donderdag nog de Debre Birhan Selassie bekijken, een mooie orthodoxe kerk. Gondar is heel orthodox, in het kleine stadje zijn maar liefst 44 orthodoxe kerken! De Debre Birhan Selassie was de belangrijkste kerk in Gondar in de 18e eeuw. Het was een mooie kerk, erg vergelijkbaar met de monastries die we Bahir Dar bekeken hadden.
Vrijdag gaan we de Simien Mountains in, een nationaal park hier. Het schijnt dat je eigenlijk wel een dag of drie nodig hebt om de bergen goed te kunnen bekijken, maar wij hebben een dagtrip geregeld die ook wel een goede impressie geeft volgens de meneer van het Tourist Office. We zijn zeer benieuwd! Zaterdagochtend zullen we naar Lalibela vliegen, volgens de mensen hier is het daar ook heel erg mooi. Jullie horen dus snel weer van ons!

Liefs, Renate en Joanne